5 Nisan 2011 Salı

Beynimin içinde tekmeler..

Yani, 
Bekliyorum işte kendimi bildim bileli hep sürdüğünü görmeyi.. Çok şey war. Bunun adı kabulleniş olsun.. 

Adımlari kabullendim.. benimkilerle  beraber atacak olan.. hayalimdekileri gerçekleştirmeme yardım edebilecek.. 
Hamstringi de  dizleri bilekleri de.. Küçükken böyle barışık degildim hicbiriyle.. ayırmak istiyordum kendimden.. benim degilmis  gibi... 

Gelenler  gidenler... bu kadar muntazam akmıyordu, hatirlamiyorum.. Araçlar amaçlar bir palette adeta.. bir ficanin oksamasina baiyorlar dengeleri icin.. fırça  bazen birini bazen birini teslim aliyor..  bazen dengede bazen biri digerinden daha cok..  bazen teslim aliyor bazen onlarin kendisine yön vermesine izin veriyor.. 

akmıyordu dimi..  gidene mal mal baktığım çok oldu...artıkın öyle değil... çünkü gerenk yok.. tekmeler  devam ediyor.. kabuller şelale... 

bugün en çok tangoydu heyecanlandiran.. kollarimda kimse olmadan yaptigim.. hayalimde sarildigim.. nefesimin mutlak sessizlikte devam  sahnede  ama bildigin dev..  yaklasik 300 metre uzunluğunda  40 metre genisliginde nerdeyse.. 

:o)) çok  gü.zeldi yaaa... ama olcak..  yarin icimdeki bisiklet veya orienteer bastirmazsa onu..

tekmeler durmuyor.. 

 hadi görusuruz.. :O)